Kahit kailan, hindi pa ako nakagagawa ng maayos na maikling kuwento o/at nobela. Ito ang simula ng pakikipagsapalaran ko sa mundong iyon.
Pakikipagsapalaran. Sapalaran. Kapalaran. Kapalad. Mapalad. Palad.
Nasa palad nga natin ang ating kapalaran. At nasa palad din natin ang pasya kung tayo'y makikipagsapalaran. Halos literal ang kaso ko - nakasalalay sa aking mga kamay kung anong anyo ng journal ang aking gagawin. Makikipagsapalaran ako. Susubukan kong lumikha ng maiikling kuwentong magkakaugnay.
Ipinakikilala ko sa inyo, 'Ang Pakikipagsapalaran ni Neneng Batuta at Totoy Buhok.'
Naisip ko ito habang nasa dyip, inaalala kung Karaoyan, Karayoan, Karoayan o kung anuman ang tawag sa magik sinturon ni Prinsipe Manawari. 'Aba,' bulong ng isip ko, 'ang mga prinsipe lamang ba ang maaaring maglakbay at makipagsapalaran?' At nabuo na nga ang konsepto at pamagat na Ang Pakikipagsapalaran ni Neneng Batuta at Totoy Buhok. Iniisip kong gawing mga bata sa probinsiya ang mga pangunahing tauhan. Pero iba talaga ang hatak ng lungsod. Hindi ba maaaring magkaroon ng mga makukulay na paglalakbay ang mga tagalungsod dahil lang masasabing malayo sila sa kalikasan? Kaya pinasya ko gawin silang tagalungsod.
Kaso, 'sino' sila? Dito'y hindi ako masyadong nahirapan. Nais kong gawing tampok ang mga batang aking nakikita araw-araw saanman -- ang mga batang kalye. Ang mga pangunahing tauhan ay dalawang batang sumisinghot ng rugby pampalipas ng gutom. Sila ay walang tirahan, walang pamilya, walang pangalan. Pagala-gala lamang sila sa lungsod. Nais kong ipakita na ang mga batang tulad nila ay maraming karanasan kung saan tayo'y maaaring matuto. Kahanga-hanga sila dahil nakakaya nila ang buhay na sobrang hirap.
Hindi sila nakapag-aral. Ngunit, ang kanilang mga idea ay hindi puro biro lamang. Minsan nga'y masasabing napakalalim ng nararating ng kanilang pag-iisip lalo na kapag bagong singhot pa lamang nila ng rugby. Parang sa layo nila sa inaasahang ginhawa ng lungsod, mas nakikita nila ang kabuoan. Napapansin nila ang mga kakatwang ideolohiya at nakasanayan ng mga tao, at ninanais nilang basagin ito.
Para sa akin, ito ang pakikipagsapalaran. Hindi kailangang pumunta ka sa ibang lugar at hindi rin kailangang mamatay o pumatay ka para sa kung anuman ang iyong ipinaglalaban. Dapat lamang ay handa kang sumugal - at kung sina Ne at Toy ang gagawing basehan, dapat ay makaya mong kumawala sa nakasanayan gaano ka man pagtawanan o kutyain, dahil iyon ang iyong naging pasya. Dahil minsan, sa pagiging iba ay mahahanap mo ang sarili, ang sarili na natabunan ng kung ano ang hinihingi sa iyo ng nasa iyong paligid, ang puro at dalisay na 'ikaw.'
Sa bawat pakikipagsapalaran o pagtangkang tumakas sa nakagawian ng dalawa ay ibabahagi ko rin ang aking mga opinyon ukol sa mga usapin sa katauhan ng mga bata. Stream of consciousness ang estilong nais kong gamitin dahil nais ko rin ipakita na bata pa nga ang dalawa at mabilis nilang ibaling ang kanilang atensiyon sa ibang bagay. Ang kausap nila ay 'hindi kilala.' Ito ay upang maaaring makita ng mambabasa ang sarili bilang kasangkot sa bawat pakikipagsapalaran, o kaya nama'y nasa loob ng isip ng dalawa.
Nais kong ipakita at ipakilala ang mga batang lansangan sa isang kakaiba ngunit pamilyar na characterization. Hindi ito isang parikala. Ninanais kong mahanap ang balanse sa pagitan ng aesthetic distance at horizon of expectations. Ang mga batang kalye na walang makain, walang pamilya, at malamang, nakatira sa kalye ngunit mapag-isip, matalino, malikhain at mapangahas. Nais kong sirain ang nosyon na ang mga batang kalye ay 'mababa,' dahil lamang wala silang pinag-aralan o sa kung anuman ang wala sa kanila. Kung tutuusi'y mas maalam sila sa buhay. Iba ang aral na kanilang natututunan -- ang kalupitan ng realidad at ang kakatwa't minsa'y walang saysay na nakagawian. Iba ang kanilang paraan ng pag-aaral -- diretso sa karanasan at aplikasyon. At nais kong ipakita na hindi ito nakabababa sa ating mga karanasan, kung hindi man mas interesante.
Ang dalawang bata ang magsisilbing aking tinig. Sa pagsisimula ng kanilang paglalakbay ay magsisimula rin ang akin.
Simulan na natin ito.
*Ang mga larawan nina Neneng Batuta at Totoy Buhok ay aking nilikha sa tulong ng isang libreng iPhone application, MakeME.
chartolentino, “Neneng Batuta,” Flickr image, http://www.flickr.com/photos/75826957@N03/6811830489/ (accessed February 3, 2012).
chartolentino, “Totoy Buhok,” Flickr image, http://www.flickr.com/photos/75826957@N03/6811832709/ (accessed February 3, 2012).
Isaayos ito nang isinasaalang-alang ang "Gabay sa Ispeling." Halimbawa, "kuwento" at hindi "kwento."
ReplyDeleteMarami pang kailangang isaalang-alang sa baybay, tulad ng probinsiya, atensiyon, atbp.
ReplyDelete+1 na LG para sa entring ito.
ReplyDelete