Lalala

Ang susunod na tula ay aking ginawa dahil nais kong malaman ang hanggahan ng pag-iisip ng tao - paano ba tayo nakakakuha ng mga pagpapakahulugan sa mga salita, lalo na sa mga tula? Kung iisipin, maraming tula ang cryptic, vague at ambiguous (hindi natin malaman kung ano ang tiyak na kahulugan ng isang tula). Ngunit pinipilit pa rin natin gumawa ng kahulugan mula sa mga tulang ito.

Sa tulang Lalala, nais kong ipakita na ang tao ay makagagawa ng kabuluhan sa kahit anong magkakaugnay na salita, gaano man kahirap. Ngunit, tulad sa huling saknong, may mga bagay na wala naman talagang ugnayan. Ngunit pipilitin pa rin natin itong hanapin, dahil ganoon tayo - katulad ng mensahe ng tulang "Monologue for an Onion". Isa na rin itong pagbibigay-pansin sa isang nakakatuwang nakasanayan ng maraming mag-aaral, lalo na sa hayskul - ang paglikha ng tula sa pamamagitan ng pag-iisip muna ng mga salitang tumutugma, bago isipin ang kabuluhan at kahulugan ng tulang lilikhain. At dahil nakakatuwang sabihin ang huling saknong nang paulit-ulit. Patola.


Lalala

Gumagala,

Nakatingala,

Nakalulula.

Hinihila,

Kumakawala,

Madla.

Bumubula,

Nagtatala,

Sambitla.

Nawawala.
Simula.

Nag-aalala,

Nakakabakla,

Maningning na tala.

Nanghuhula,

Nagkakasala,

Anong mapapala?

Lumalala,

Di makaila,

Tulala.

Patula-tula,

Tumutula-tula,

Patola.